film ostro daje po glowie .................

według mnie film przede wszystkim dla fanów "horrorów" (w cudzysłowie, bo to i tak nie najlepsze określenie) psychologicznych, w których akcja, choć intrygująca, toczy się spokojnym rytmem.

biorąc pod uwagę potencjalny zamiar twórców, trudno stwierdzić, że film jest kiepski, ale mnie się osobiście nie podobał.

W filmie tym Polański pokazuje ciężkie stadium choroby psychicznej, coś na kształt schizofrenii, zauważyłem podobne sceny w filmie Bergmana "Jak w zwierciadle" z 1961r. Te niesamowite wizję jakie tworzy chory umysł i kolejne stany "zapadania" się człowieka w jakąś ciemną otchłań. Film genialny, zostaje długo w pamięci.

jest chyba w najnowszym numerze "Twój film" wraz z innym jego filmem "Matnia' jeszcze nie ogladalem, ale napewno dzis sobie obejrze! ponieważ bardzo cenie sobie Pana Polanskiego, wiec mysle że film mi sie spodoba :)

Ale oprócz Wstrętu polecam obejrzec także innego filmy tego zdolnego reżysera:
Chinatown, Pianista, Dziecko Rosemary, Lokator, Nóż w wodzie

Jednak nie o tym będę pisać. Zastanawiające jest, co właściwie doprowadziło Carol do takiego stanu, do tego szalonego wstrętu do mężczyzn, cieleśności itd.? Przy drugim oglądaniu filmu zwróciło moją uwagę zdjęcie rodzinne należące do sióstr Ledoux, ukazane zaraz na końcu dzieła. Początkowo widzimy zbliżenie na...

Polański w tym filmie odwalił kawał dobrej roboty, potwierdzając tym samym swoją wartość. Jest to horror psychologiczny, a pikenaterii dodaje fakt, że wszystkie wydarzenia przedstawione w filmie nie są wcale wyssane z palca i mogłyby się wydarzyć naprawdę!

ci, którzy są zainteresowani obejrzeniem tego filmu - informuje że w najnowszym numerze Gali jest on na DVD, ja kiedy tylko usłyszałam (przymierzałam wówczas bluzke w sklepie;P) niezwłocznie udałam się do kiosku i zaraz zabieram sie za oglądanie :]

Jeden z największych, nie tylko polskich, talentów reżyserskich stworzył znakomite studium choroby psychicznej, które nawet na wymagającym widzu wywiera niezłe wrażenie (nawet teraz po tylu latach). Jak dla mnie jeden z najlepszych filmów Polańskiego, a czarnobiałe zdjęcia Gilberta Taylora dodatkowo potęgują wrażenie.

"Wstręt" to nie tylko opis choroby psychicznej, ale także refleksja nad samotnością człowieka. Carol jest niezwykłą postacią, ponieważ pomimo wszelkich zbrodni pozostaje do końca czysta. Jest świadoma swych czynów, ale są one kierowane jakby poza jej wolą lub ponad nią. Film ten jest tak prawdziwy przede wszystkim...

Współczesni twórcy mogą się tylko uczyc od Polańskiego budowania nastroju. Klasyk

POLAŃSKI ŚWIETNIE STOPNIUJE NAPIĘCIE, A WSZECHOBECNA CISZA DODAJE FILMOWI NIESAMOWITEJ TAJEMNICZOŚCI... ALE MUZYKA, KTÓRA JEDNAK MOMENTAMI POJAWIA SIĘ W FILMIE TEŻ ŚWIETNIE ODDAJE CHARAKTER MROCZNOŚCI I NIESAMOWITOŚCI "WSTRĘTU"... W NIEKTÓRYCH SCENACH BYŁAM RÓWNIE PRZERAŻONA JAK CAROL NP. PĘKAJĄCE ŚCIANY- CISZA AŻ TU...

Dobry thriller psychologiczny i rozdwojeniu jaźni, zabójczej izolacji i molestowaniu seksualnym!!!!!!

W schizofrenii chorzy mają nie raz wrażenie, że czas się zatrzymał, że zamienił się w "stojącą wodę". Narrator sugeruje ten stan Carol przez używanie miękkiego montażu zdjęć nakładanych, łączących poszczególne sekwencje od momentu pierwszej halucynacji z pękniętą ścianą w łazience. Potem już tylko tykanie zegara,...

W tym filmie Polański z zamiłowaniem prawdziwego amatora psychiatrii przygląda się Carol i jej rozwijającej chorobie, rejestruje nasilające się czysto fizyczne oznaki wewnętrznej destrukcji i jej powolny nieubłaganie postępujący proces odrywania się od rzeczywistości. Z takim samym chłodnym dystansem podglądacz...

Bardzo dobre kino, raczej w stylu "Lokatora", niż "Dziecka Rosemary". Naprawdę warto zobaczyć!!!

ocenię ten film pod względem filowym a nie klinicznym. Świetne kino, w klaustrofobicznym stylu Polańskiego, który świetnie kształtuje psychikę bohaterki. Pomaga mu Deneuve. Obejrzałem ten film bez wstętu

Dobre studium obłędu, fobii, a także słabości ludzkiej. Dziewczyna w zasadzie normalna ulega stereotypom panującym powszechnie w świecie. Ulega w przerażajaco drastyczny i skrajny sposób - ma fobię na punkcie płci meskiej. film trudny ale pouczajacy.

Mówiąc jednym zdaniem jest to obraz ukazujący w telegraficznym skrócie rozwój psychicznej choroby afektywnej- dokładnie schizofrenii. Polańskiemu udało się w sugestywny sposób pokazać wszystkie tzw. osiowe objawy tej psychozy. Mamy więc tutaj kształtujące się urojenia, omamy, patologiczne awersje, wygaśnięcie...

Każdy, najdrobniejszy nawet szczegół jest tu ważny, każdy gest i każde spojrzenie. Oglądajcie uważnie!